“Begin januari startte ik als nieuwe directeur bij VAD. Drie maanden lang werk ik samen met Marijs Geirnaert, als het ware in een duo-job. Eind maart gaat Marijs met pensioen.
Het voelt als een hele eer om haar op te volgen. En na enkele weken voelt het vooral ook ontzettend goed aan. Wat een veelzijdige job!
Vanzelfsprekend is het een behoorlijke uitdaging. De thema’s alcohol, drugs, psychofarmaca, gokken en gamen zijn nieuw voor mij. De voorbije zes jaar werkte ik in de prostitutiehulpverlening, als coördinator van Violett Antwerpen. Deze organisatie ligt in het midden van het Antwerpse Schipperskwartier. Sekswerkers kunnen er met sociale of medische hulpvragen terecht. De groep sekswerkers is ontzettend divers: vrouwen, mannen en transgenders, alle nationaliteiten, 18-jarigen, maar ook dames in de 60. Een deel van de sekswerkers verdient goed, anderen moesten we naar de voedselbank doorverwijzen. Ook sekswerkers hebben problemen met alcohol en drugs, maar dat was moeilijk bespreekbaar, het is een taboe. Door daar te werken, leer je empathie en respect op te brengen voor mensen die andere, voor jou soms onbegrijpelijke keuzes maken. Je weet nooit waar het leven je brengt.
Raakvlakken met het werk van VAD zijn het werken met een thema op de rand van de legaliteit, en waar een maatschappelijk stigma op rust. Een grote betrokkenheid bij kansengroepen droeg ik al langer mee. Ik werkte ook lang bij de8, het vroegere Antwerpse Integratiecentrum. En zowel mijn masterthesis als mijn doctoraat gingen over de participatie van etnisch-culturele minderheden aan de samenleving.
Verder voel ik me in de vzw-omgeving als een vis in het water. Jaarrapporten en jaarplannen schrijven bijvoorbeeld, is misschien niet het meest spannende deel van de job, maar ik ben er al jaren mee vertrouwd, van bij de8 en bij Violett. Standpunt innemen en een rol spelen in het maatschappelijke debat daarnaast, kan wel behoorlijk spannend zijn. Een vzw mag, moet af en toe wat druk zetten, een luis in de pels zijn. De rol die vzw’s daarbij opnemen, zie ik als een wezenlijke bijdrage aan de democratie. VAD heeft die rol steeds zelfbewust, en tegelijk zorgzaam, opgenomen. Een stijl die ik graag wil verderzetten.
Ook de veelheid aan taken die bij een directeur terecht komen, maakt me enthousiast. In die veelheid van mensen wil ik bewaken dat aandacht voor mensen nooit ondergesneeuwd raakt. Ik ben ondertussen al 15 jaar leidinggevende. Als je weet dat collega’s soms meer tijd met elkaar doorbrengen dan met hun partner, besef je dat we ook op het werk zorg voor elkaar moeten dragen. Voor mij klinkt dat niet wollig, maar als voorwaarde voor een duurzaam HR-beleid. Dat voel ik bij VAD, de warmte van de organisatie en haar medewerkers. Ik heb nog veel te leren, terwijl mijn nieuwe collega’s stuk voor stuk expert zijn op hun domein. Maar ik voel me er wel al helemaal thuis.
En ten slotte, volgens de cijfers stabiliseert het aantal deelnemers aan Tournée Minérale de laatste jaren. Maar ik doe dit jaar voor de eerste keer mee!”
