Het lijkt soms alsof er weinig thema’s zijn die zo’n uitgesproken meningen en emoties oproepen als problemen door drank, medicatiemisbruik, illegale drugs, overmatig gokken en gamen. Dat leidt tot soms forse uitspraken, ronkende verklaringen of zelfs een eigen jargon. Elk individu en alle individuen samen als maatschappij zijn doordrongen van normen en waarden. Die kunnen uiteraard beschermend zijn en een ontradend of ontmoedigend effect hebben. Maar wanneer ze doorslaan in moralisme dreigen ze een averechts effect te hebben. Het draagt immers bij tot veralgemeningen, veronderstellingen, vooroordelen en bij uitbreiding stigma. Dat leidt op zijn beurt tot schaamte, haalt het zelfbeeld onderuit, kan het probleembesef en het geloof in oplossingen ondermijnen en op die manier verhinderen dat iemand hulp zoekt of te laat hulp zoekt. Het kan ook de kwaliteit beïnvloeden van de (gezondheids-)zorg die aan iemand geboden wordt. Helaas niet alleen voor de betrokkenen zelf maar vaak ook voor hun gezin.
Er is de voorbije decennia veel ten goede veranderd in het bestrijden van stigma omtrent tal van thema’s. Ook op vlak van geestelijke gezondheidszorg. Het wordt hoog tijd dat dit nu ook gebeurt voor wat betreft alcohol en andere drugs. In een eerste reflex wordt daarbij meestal naar de beeldvorming via de media gewezen. Die kan uiteraard een grote invloed hebben, zowel positief als negatief. Maar het is ook aan elk van ons als individu om aan een betere beeldvorming bij de dragen.
